Κήλες στη Θωρακική Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης: Σπάνιες αλλά Σοβαρές

Κήλες στη Θωρακική Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από τρεις κύριες μοίρες: την αυχενική, τη θωρακική και την οσφυϊκή. Η θωρακική μοίρα, που εκτείνεται από τον 1ο έως τον 12ο θωρακικό σπόνδυλο (Θ1–Θ12), είναι λιγότερο επιρρεπής σε τραυματισμούς και εκφυλιστικές αλλοιώσεις σε σύγκριση με τις υπόλοιπες περιοχές, κυρίως λόγω της σταθερότητάς της και της στήριξης που προσφέρει ο θωρακικός κλωβός. Ωστόσο, όταν εμφανιστούν κήλες μεσοσπονδύλιων δίσκων στη θωρακική μοίρα, μπορεί να προκαλέσουν σημαντικά και σε ορισμένες περιπτώσεις σοβαρά συμπτώματα.

Τι είναι η θωρακική δισκοκήλη;

Η δισκοκήλη συμβαίνει όταν το εσωτερικό του μεσοσπονδύλιου δίσκου (πηκτοειδής πυρήνας) προβάλλει ή διαρρηγνύει τον εξωτερικό του δακτύλιο (ινώδη δακτύλιο), ασκώντας πίεση σε γειτονικές νευρικές δομές. Όταν αυτό συμβεί στη θωρακική μοίρα, μιλάμε για κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου θωρακικής περιοχής.

Πόσο συχνές είναι οι θωρακικές κήλες;

Οι κήλες στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι σπάνιες, αντιπροσωπεύοντας περίπου 0,15% έως 4% όλων των περιπτώσεων δισκοκήλης. Η μειωμένη κινητικότητα της θωρακικής μοίρας και η σταθερότητα που της παρέχει ο θώρακας λειτουργούν προστατευτικά έναντι τραυματισμών και φθοράς.

Αίτια εμφάνισης

Παρά τη σπανιότητά τους, οι θωρακικές κήλες μπορούν να προκληθούν από διάφορους παράγοντες:

• Εκφυλιστικές αλλοιώσεις λόγω ηλικίας (δισκοπάθεια).

• Τραυματισμοί (π.χ. πτώσεις ή τροχαία ατυχήματα).

• Κακή στάση σώματος ή παρατεταμένη καθιστική ζωή.

• Σκολίωση ή άλλες παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης.

• Βαριά σωματική εργασία ή άρση βάρους.

• Κληρονομική προδιάθεση.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα που προκαλούν οι κήλες στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ξαρτώνται από τον βαθμό πίεσης σε νευρικές δομές και το ακριβές σημείο της κήλης:

• Τοπικός πόνος στην πλάτη ή στο θωρακικό τοίχωμα.

• Πόνος που ακτινοβολεί προς το στήθος ή την κοιλιακή χώρα (συχνά μιμείται καρδιολογικά ή γαστρεντερικά προβλήματα).

• Αίσθημα καψίματος ή μουδιάσματος στην περιοχή των πλευρών ή του κορμού.

• Αδυναμία ή διαταραχή της αισθητικότητας στα κάτω άκρα.

• Δυσκολία στην ισορροπία ή το βάδισμα, σε περιπτώσεις πίεσης του νωτιαίου μυελού.

• Σπάνια, σε σοβαρές περιπτώσεις: ακράτεια ούρων ή κοπράνων (μυελοπάθεια).

Διαφορική διάγνωση

Λόγω της θέσης και των μη ειδικών συμπτωμάτων, η θωρακική κήλη συχνά συγχέεται με:

• Καρδιολογικά προβλήματα (π.χ. στηθάγχη, έμφραγμα).

• Γαστρεντερικές παθήσεις (π.χ. γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση).

• Προβλήματα με το διάφραγμα ή τη χοληδόχο κύστη.

Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος για την απεικόνιση των θωρακικών δίσκων και τον εντοπισμό της κήλης.

Θεραπεία

Η θεραπεία για τις κήλες στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων:

Συντηρητική Αντιμετώπιση

• Αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα.

• Φυσιοθεραπεία και ασκήσεις ενδυνάμωσης της ράχης.

• Ξεκούραση και αποφυγή έντονων δραστηριοτήτων.

• Σε ήπιες περιπτώσεις, η βελτίωση μπορεί να έρθει σε διάστημα εβδομάδων ή μηνών.

Επεμβατική Αντιμετώπιση

Σε σοβαρές περιπτώσεις ή όταν υπάρχουν νευρολογικά συμπτώματα:

• Μικροδισκεκτομή: χειρουργική αφαίρεση του προβολικού τμήματος του δίσκου.

• Σπονδυλοδεσία, αν υπάρχει αστάθεια. Η χειρουργική αντιμετώπιση στις περισσότερες περιπτώσεις έχει πολύ καλά αποτελέσματα, ειδικά όταν εφαρμόζεται έγκαιρα.

Πρόγνωση και αποκατάσταση

Με την κατάλληλη αντιμετώπιση, οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως. Η φυσιοθεραπεία και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης είναι απαραίτητες για την αποφυγή υποτροπών, ενώ η διατήρηση καλής στάσης σώματος και η αποφυγή απότομων κινήσεων συμβάλλουν στη μακροχρόνια υγεία της σπονδυλικής στήλης.

Συμπεράσματα

Οι κήλες της θωρακικής μοίρας είναι σπάνιες αλλά δυνητικά σοβαρές καταστάσεις που απαιτούν υψηλό δείκτη υποψίας και σωστή διαγνωστική προσέγγιση. Ο πόνος στο θώρακα που δεν εξηγείται από καρδιολογικά ή άλλα προβλήματα, θα πρέπει να αξιολογείται και ως πιθανή ένδειξη παθολογίας της σπονδυλικής στήλης. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να αποτρέψει μακροχρόνιες επιπλοκές και να επαναφέρει την ποιότητα ζωής του ασθενούς.