Κάταγμα Σπονδυλικής Στήλης

Τι είναι το κάταγμα σπονδυλικής στήλης;

Τα κατάγματα σπονδυλικής στήλης, γνωστά και ως σπονδυλικά ή συμπιεστικά κατάγματα, είναι τα σπασίματα/τραυματισμοί των οστών της σπονδυλικής στήλης. Γενικά, το Κάταγμα Σπονδυλικής Στήλης αποτελεί μια συχνή κατάσταση που συμβαίνει σε ηλικίες από 60 έως 80 ετών, εξαιτίας της οστεοπόρωσης.

Συμπτώματα Καταγμάτων Σπονδυλικής Στήλης

Συνήθως, το βασικότερο σύμπτωμα που εκδηλώνεται από ένα Κάταγμα Σπονδυλικής Στήλης είναι ο πόνος στην περιοχή τραυματισμού της σπονδυλικής στήλης. Στην περίπτωση που έχουν επηρεαστεί νευρολογικά στοιχεία, ενδέχεται να παρουσιαστεί παραπληγία ή τετραπληγία. Επιπλέον, συμπτώματα ενδέχεται να είναι τα μουδιάσματα στα άκρα καθώς και η δυσκολία κίνησής τους.

Η πίεση των νευρικών στοιχείων, δηλαδή η πίεση του νωτιαίου μυελού και των νευρικών ριζών, ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές. Τέτοιες είναι η παραπληγία και η τετραπληγία. Ένας έμπειρος νευροχειρουργός μπορεί να καθοδηγήσει σωστά τον ασθενή, προκειμένου να αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το τραύμα σπονδυλικής στήλης. Ο Νευροχειρουργός Dr. Παντελής Παπανικολάου, με την εξειδίκευση και την άρτια κατάρτισή του, αναλαμβάνει την καθοδήγηση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση ακόμα και των δυσκολότερων περιπτώσεων.

Διάγνωση Καταγμάτων Σπονδυλικής Στήλης

Στις περιπτώσεις που υπάρχει κάταγμα σπονδυλικής στήλης, τότε χρειάζεται να πραγματοποιηθεί άμεση κλινική και νευρολογική εξέταση, προκειμένου να διαγνωστεί η κατάσταση. Όσον αφορά τη διάγνωση, είναι σημαντικό να γίνουν ορισμένες εξετάσεις, όπως είναι η αξονική και η μαγνητική τομογραφία, οι ακτινογραφίες και το ηλεκτρομυογράφημα. 

Φυσικά, υπάρχουν περιπτώσεις που δεν παρουσιάζεται πόνος. Επομένως, σε αυτή την περίπτωση, μια ακτινογραφία, που πραγματοποιείται για κάποιον άλλο σκοπό, δείχνει τελικά το κάταγμα.

Όταν υπάρχει οστεοπορωτικό κάταγμα, τότε χρειάζεται να γίνουν μικροβιολογικές εξετάσεις και μέτρηση οστικής πυκνότητας, προκειμένου να διαγνωστεί η οστεοπόρωση. Επίσης, όσον αφορά τους ηλικιωμένους, αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα συχνά τα οστεοπορωτικά κατάγματα της σπονδυλικής στήλης.

Ποια είναι η καταλληλότερη θεραπεία για τα κατάγματα σπονδυλικής στήλης;

Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει σοβαρή νευρολογική βλάβη, τότε η θεραπεία είναι δυνατό να είναι συντηρητική. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να γίνουν τα εξής:

• Φυσικοθεραπεία
• Λήψη αναλγητικών
• Χρήση κηδεμόνα

Επίσης, στις περιπτώσεις που παρουσιάζεται αστάθεια στην περιοχή του κατάγματος, τότε ενδέχεται να χρειαστεί σπονδυλοδεσία, σπονδυλοπλαστική και κυφοπλαστική. Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη στις περιπτώσεις που το κάταγμα σπονδυλικής στήλης επηρεάζει το νωτιαίο μυελό.

Τραύμα σπονδυλικής στήλης
και Αποκατάσταση

Γενικά, μετά από ένα κάταγμα σπονδυλικής στήλης, η ανάκτηση των δυνάμεων του ασθενούς είναι μια διαρκής διαδικασία. Ενδέχεται να χρειαστεί να συμμετάσχει μια ομάδα από γιατρούς με διαφορετικές ειδικότητες, όπως για παράδειγμα νευροχειρουργός, ορθοπεδικός, φυσικοθεραπευτής και φυσίατρος. 

Στόχος είναι η πληρέστερη λειτουργική αποκατάσταση του ασθενούς, προκειμένου να επιστρέψει στην καθημερινότητά του και να μην έχει δυσμενείς συνέπειες. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται πρώτα να γίνει η αποκατάσταση της ισορροπίας και της λειτουργικότητας, καθώς και η ελαχιστοποίηση του άλγους.

Ο νωτιαίος μυελός, που βρίσκεται μέσα στη σπονδυλική στήλη, είναι υπεύθυνος για τη μετάδοση των νευρικών σημάτων μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος.

Ανάρρωση

Στις περιπτώσεις που ο ασθενής δεν χρειάζεται να προβεί σε χειρουργική επέμβαση, τότε είναι απαραίτητο να ξεκουραστεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακολούθως, ο ασθενής χρειάζεται να κάνει ασκήσεις, μέσω των οποίων θα υπάρξει ενδυνάμωση των μυών που στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη. 

Ωστόσο, ο ασθενής χρειάζεται να μην αδρανήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ξεκούραση χρειάζεται να διαρκεί συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ώστε να μην οδηγήσει σε περαιτέρω απώλεια οστικής μάζας, κάτι το οποίο θα καταστήσει τον ασθενή περισσότερο ευάλωτο σε ένα νέο κάταγμα σπονδυλικής στήλης.

Όταν ο ασθενής έχει πολλαπλά σπονδυλικά κατάγματα, τότε ίσως χρειαστεί να φορέσει έναν ειδικό κηδεμόνα σπονδυλικής στήλης. Φυσικά, πρόκειται για ένα προσωρινό μέτρο, με το οποίο ο ασθενής δεν πρέπει να επαναπαυτεί, καθώς η σπονδυλική στήλη είναι απαραίτητο να «σταθεί» και πάλι μόνη της. Επομένως, οι ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυϊκών ομάδων χρειάζεται να συνεχιστούν κανονικά.

Στην περίπτωση που ο ασθενής έχει οστεοπόρωση, τότε είναι απαραίτητο να αποφύγει ορισμένες δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα το να σηκώνει απότομα το παιδί του ή κάποια βαριά τσάντα ώμου. Ο λόγος είναι ότι μόνο έτσι θα μειωθεί ο κίνδυνος για νέο Κάταγμα Σπονδυλικής Στήλης.

Κυφοπλαστική

Σχετικά με την κυφοπλαστική, πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδο, η οποία εφαρμόζεται για την αντιμετώπιση των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης. Γενικά, η αποτελεσματικότερη μέθοδος αντιμετώπισης της συγκεκριμένης κατηγορίας καταγμάτων είναι η κυφοπλαστική.

Συνήθως, πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, υπό ακτινοσκοπική καθοδήγηση. Μόλις ολοκληρωθεί η κυφοπλαστική, ο ασθενής μπορεί άμεσα να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες. Επίσης, πρόκειται για μια αναίμακτη μέθοδο, επομένως ο ασθενής δεν αισθάνεται πόνο.

Ακόμα, η κυφοπλαστική συνήθως εφαρμόζεται για να αντιμετωπιστούν τα οστεοπορωτικά κατάγματα καθώς και τα τραυματικά κατάγματα. Η εμπειρία και η εξειδίκευση του ιατρού σε τέτοιου είδους επεμβάσεις παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.